Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Sunt etiam turpitudines plurimae, quae, nisi honestas natura plurimum valeat, cur non cadant in sapientem non est facile defendere. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat.
Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus. Sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius, loquitur ut Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod sentiat, dicere existimo. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere. Ubi enim is, qui audire vult, ita dixit: Voluptas mihi videtur esse summum bonum, perpetua oratione contra disputatur, ut facile intellegi possit eos, qui aliquid sibi videri dicant, non ipsos in ea sententia esse, sed audire velle contraria. Octavium, Marci filium, familiarem meum, confici vidi, nec vero semel nec ad breve tempus, sed et saepe et plane diu.
Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum. Nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii—in quo frustra iudices solent, cum sententiam pronuntiant, addere: si quid mei iudicii est; si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum—.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; iam enim adesse poterit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit.
Immo videri fortasse. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.